วันพฤหัสบดีที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

บ้านจำรุง จังหวัดระยอง

เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขดังไม่ขาดสายทั่วบริเวณที่ชาวบ้านจำรุง เรียกกันว่า “ศูนย์การเรียนรู้ชุมชนและผู้สูงอายุบ้านจำรุง” เวลาผ่านไป ยิ่งบ่ายคล้อยลงมากเท่าไร เราก็เห็นชาวบ้านค่อย ทยอยเดินมาเดี่ยวบ้าง กลุ่มบ้าง มาที่ศูนย์การเรียนรู้แห่งนี้ ผู้ใหญ่บ้านจำรุงบอกเราว่าที่นี่เป็นศูนย์กลางของชุมชน เป็นทั้งที่ชุมนุมประชุมสภาหมู่บ้าน ประชุมกลุ่มต่าง ๆ เพื่อให้ชาวบ้านร่วมกันบริหารจัดการชุมชน เป็นที่ตั้งของร้านค้าชุมชน เป็นที่พบปะสังสรรค์กันของทุกคน และเป็นจุดเริ่มต้นของเราในการเข้ามาทำความรู้จักกับชุมชนแห่งนี้
ตั้งแต่เมื่อแรกพบกับผู้นำชุมชนร่างใหญ่ เราเข้าใจว่าเขาน่าจะเป็นนักการเมืองท้องถิ่นด้วยรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูมีความมั่นใจ การพูดจามีหลักการ และสายตาที่มีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า แต่เมื่อพูดคุยกันไปสักพัก เราก็รู้ว่าเขาเป็นผู้ใหญ่บ้านผู้นำชุมชนบ้านจำรุง ประกายในดวงตาของผู้นำท่าทางดุดันคนนี้ หาใช่ความมั่นใจในอำนาจและตำแหน่งของตนเองไม่ แต่เป็นประกายแห่งความภาคภูมิใจในฐานะชาวบ้านจำรุงคนหนึ่งกับความสำเร็จของชุมชนในวันนี้ วันที่ชุมชนบ้านจำรุงเรียนรู้ที่จะพึ่งพาตนเองได้อย่างเข้มแข็ง และเป็นที่พึ่งพิงให้ชุมชนอื่น ๆ ได้ จากความเชื่อมั่นในวิถีชีวิต รากเหง้า และภูมิปัญญาของตน
ผู้ใหญ่ชาติชาย เหลืองเจริญ ผู้นำรุ่นที่ 4 ของชุมชนบ้านจำรุง เล่าให้เราฟังว่าเมื่อก่อนบ้านจำรุงก็เป็นเพียงแค่ชุมชนเล็ก ๆ ที่เหมือนกับชุมชนไกลปืนเที่ยงทั่วไป มักไม่ได้รับการจัดสรรงบประมาณในการพัฒนา ชาวบ้านคิดจะทำอะไรก็ต้องหาวิธี หางบประมาณกันเองด้วยการเรี่ยไรรวบรวมเงินกัน จนกระทั่งชุมชนเติบโตมาได้จนทุกวันนี้ก็ล้วนเกิดจากน้ำพักน้ำแรงการพึ่งตนเอง และการเสียสละเพื่อส่วนร่วมของชาวบ้านในชุมชน สั่งสมภูมิปัญญาของตนเองจากรุ่นสู่รุ่น สภาพอัน ร่มรื่น ไม้ใหญ่ยืนต้นนานาชนิดสลับกับสวนผลไม้ที่กำลังออกผลละลานตา สวนยางเรียงต้นเป็นทิวแถว สีสันของพืชผลนานาชนิดสร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับเราเป็นอย่างมาก แต่ในอดีตชุมชนแห่งนี้ไม่ได้เป็นอย่างภาพที่เห็นเช่นปัจจุบัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น